مایع غلیظ پلیمری امولسیون است که تا پیش از خشک شدن قابلیت انحلال در آب را دارد و پس از خشک شدن به هیچ وجه در آب حل نخواهد شد با هدف افزایش چسبندگی بتن یا ملات جدید به بتن یا ملات قدیمی مورد استفاده قرار می گیرد و علاوه بر بالا بردن قدرت چسبندگی باعث کاهش نفوذپذیری ملات خواهد شد
با استانداردهای ذیل مطابقت دارد :توضیح فنی چسب بتن
چسب بتن در ترکیب با بتن و ملات های ساخته شده از جمله سیمان و آهک موجب افزایش مقاومت کششی وجلوگیری از ایجاد ترک در ملات می شود همچنین چسب بتن قابل استفاده با گچ نیز می باشد و کارائی و حالت خمیری و روانی بتن و ملات تازه را بالامی برد.چسب بتن موجب افزایش مقاومت خمشی بتن تا حداکثر 50% می شود همچنین با استفاده از چسب بتن افزایش چسبندگی بتن و مقاومت سایشی بتن نیز بالا می رود، با افزودن چسب بتن و کاهش نفوذ آب و مواد شیمیایی و افزایش مقاومت تأثیر چشم گیری در مقابل یخبندان و یخ زدن بتن و ملات دارد هم چنین این افرودنی بتن(چسب بتن) تأثیر چشم گیری در افزایش مقاومت محصولات سیمانی در محیط های قلیائی و در مناطق شدید مرطوب دارد لازم به ذکر است چسب بتن هیچ گونه خورندگی بر روی میلگرد به جایی نمی گذارد.
کاربرد اصلی چسب بتن
چسب بتن در پروژه های تعمیراتی است ، زیرا میزان چسبندگی بتن به سطح قدیمی را به مقدار قابل توجهی افزایش می دهد . اگر سازه های بتنی دچار آسیب دیدگی سطحی و عمقی شده باشند با چسب بتن می توان آنها را ترمیم نمود. این ویژگی چسب بتن ، هنگام نما سازی بر روی بتن قدیمی نیز کاربرد دارد . چسب بتن از نفوذ آب جلوگیری کرده و از این جهت برای آب بندی بتن بکار می رود. برای آب بند کردن منابع ، استخر های بتنی ، ترمیم آسیب دیدگی کانالهای آب ، کف سالنهای صنعتی ، باند فرودگاهها ، سدها ، پایه پلها و ستونها می توان از چسب بتن استفاده کرد .
از خصوصیات دیگر چسب بتن جلوگیری از ایجاد ترک در بتن و تبله کردن و افزایش عمر سازه های بتنی می باشد.
برای استفاده از چسب بتن آن را با آب مخلوط و رقیق کرده و سپس با شن و ماسه و سیمان مخلوط می کنند . هر چقدر ضخامت بتن کمتر باشد و یا نیروی بیشتری بر آن وارد شود ، مصرف چسب بتن بیشتر می شود . در این حالت لازم است قبل از چسباندن ملات جدید ، یک لایه محلول چسب بتن به سطح زیرین مالیده شود.
این چسب یکی از مصالح نوین ساختمانی است که کاربردهای بسیار فراوانی دارد.