آموزش دستورات و نرم افزار (۱) auto cad

آشنائی با نرم افزار auto cad
.سلام
امیدوارم که تو این بخش بتونم مطالب مفیدی رو ارائه بدم.البته تو این تاپیک موضوعات زیادی میشه مطرح کرد که من با معرفی atoucad شروع میکنم..

به محیط آموزش atoucad خوش آمدید.
ارائه مختصری پیشگفتار پیرامون این نرم افزار امری بیهوده نمی نماید. اگر بگوییم این نرم افزار توانمند اولین و بهترین وسیله برای ترسیم انواع نقشه های معماری و صنعتی است، سخنی گزاف نگفته ایم. همچنین این نرم افزار یکی از دقیق ترین و توانمندترین ابزار حجم سازی و طراحی های سه بعدی در جهان می باشد و علی رغم وجود بسیاری نرم افزارهای مشابه و کارآمدتر در موضوعات خاص، جایگاه ویژه و منحصر به فرد خود را حفظ نموده و می تازد. شرکت atoudesk مالک این نرم افزار است واکنون مشغول خرید امتیازات نرم افزارهای حجم ساز مشابه آن، همچون 3dsmax و maya است. قدیمی ترین نسخه های موجود از این نرم افزار، atoucad10 و atoucad12 است که تماما به روش برنامه نویسی عمل می کند و فضای فوق العاده زجرآوری دارند. اما در نسخه ۱۴ آن atoucad متحول شد و در فضای ویندوز، کارایی بسیار زیادی بدست آورد. کاربران این نرم افزار از اینکه با فضای متفاوتی نسبت به گذشته روبرو می شدند، بسیار به وجد می آمدند. ولیکن این نرم افزار همچنان خشکی خاص خود را داشت تا اینکه در نسخه ۲۰۰۰ خود دوباره متحول شد و کارایی مضاعفی پیدا کرد. نسخه ۲۰۰۲ آن تفاوت چندانی پیدا نکرد. نسخه های ۲۰۰۴، ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶ آن به گونه ای همزاد بودند با همزادهای ۲۰۰۰ و ۲۰۰۲ تفاوت بیشتری داشتند. باز هم نسخه های ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸ نسخه های جهش یافته ای بودند که کاربران خود را ذوق زده می کردند. در این زمان دیگر استفاده از نام atoucad نام مناسب و جامعی نبود. چرا که شرکت atoudesk نرم افزار های بسیار تخصصی و مشابه را با نام هایی مشتق شده از کلمه atoudesk با کاربری های خاص و حرفه ای، مشابه با فضای atoucad ساخته و به بازار عرضه نموده است. نرم افزارهایی مانند atoudeskbuilding system ، mecanical ، architectoral،،، وجود دارد و برای اهلش در خور تامل است. این نرم افزار قابلیت نقشه کشی و حجم سازی بسیار دقیق، وصل نقوش و مواد، نور پردازی، ایجاد نمای camera و render گیری را داراست. ولیکن تخصص اصلی این نرم افزار نقشه کشی بسیار مجهز و کارآمد آن است و در شاخه های کاربردی دیگر نرم افزار های کارا تری مانند 3dsmax و rhino موجودند.
آنچه که ما در این محفل گرم مجازی به توضیحش خواهیم پرداخت، نسخه ۲۰۰۹ از نرم افزار atoucad می باشد که البته محیط پیش فرض و ابتدایی آن مشابه با محیط microsoft office 2007 طراحی شده تا یاد گیری آن را برای افراد تازه کار آسان تر سازد. محیط این نرم افزار قابل تغییر و سفارشی است که بعدا به آن می پردازیم. یک کاربر حرفه ای ترجیح می دهد که تا حد امکان محیط خود را خلوت کرده و از قرار دادن دستی بر ماوس و دستی بر صفحه کلید و انتخاب مکرر دستورات، استفاده بی رویه از کلید space و escape ، چرخاندن مداوم scrol ماوس، جهت ایجاد زوم های پی در پی، با درک سرعت کاری بسیار بالا از بازدهی کافی و وافی نرم افزار atoucad لذت کامل ببرند.

معرفی دستورات ابتدایی و پایه

LINE

اصولا ترسیم خطوط به 5 روش امکان پذیر است.

1ـ روش کلیک ـ کلیک
2ـ روش کلیک ـ تنظیم راستا ـ درج طول ـ eanter
3ـ روش درج مختصات
4ـ روش کلیک ـ درج مختصات دکارتی
5ـ روش کلیک ـ درج مختصات قطبی


تشریح روش اول(کلیک ـ کلیک):

گام1- کلیدهای l و spase را استعمال کنید تادستور line یا همان خط خودمان فعال شود. نشانگر ماوس از حالت خنثی که تلفیق یک علامت جمع بزرگ با یک مربع کوچک است، به شکل یک علامت جمع تنها بدون مربع در می آید.این علامت به این معنی است که نرم افزار از ما مختصات نقطه اول را برای تعیین سر اول خط می خواهد. مشاهده جمله spcify first pointe در کنار نشانگر ماوس و همچنین در سطر command line در پایین صفحه مانیتور گواهی بر این مدعاست.

گام2- برای تعیین سر اول خط، در محل دلخواه کلیک می کنیم. با کلیک اول یک سر خط مشخص شده و شما با گزینه spcify second point روبرو خواهید شد. یعنی اینکه باید مختصات سر دوم خط را وارد نمایید.

گام3- برای راس دوم خط، برای دومین بار در محل دلخوته دیگر کلیک می کنیم. می بینید که باتثبیت کامل خط اول، هنوز فرمان line، فعال است و با هر کلیک، یک خدر ادامه خط قبلی ترسیم می شود. برای رهایی از این رویه کافی است کلید spase را بفشارید.
این روش راحت ترین و در عین حال بی دقت ترین راه ممکن برای ترسیم خطوط است.


تشریح روش دوم (کلیک ـ تنظیم راستا ـ درج طول ـ eanter)

گام1- با زدن کلیدهای l و spase فرمان line را انتخاب نمایید.

گام2- در محل دلخواه کلیک کنید تا راس اول خط ثابت شود.

گام3- با حرکت مناسب نشانگر ماوس راستا و زاویه مناسب و دلخواهتان را ایجاد نمایید.

گام4- مقدار طول دلخواه را با استفاده از صفحه کلید تایپ کرده و کلید enter یا spase را بفشارید.
سر دوم خط بدون استفاده از کلیک تثبیت شده و باز برای رهایی از فرمان line از spase استفاده کنید.


تشریح روش سوم (درج مختصات)

گام1- فرمان line را انتخاب کنید.

گام2- برای انتخاب دقیق راس اول به مختصات x=2 و y=3 و z=4 ،عبارت 2,3,4 را تایپ کرده و enter کنید.

گام3- برای انتخاب دقیق راس دوم به مختصات x=5 و y=7 و z=0، عبارت 5,7 را تایپ کرده و enter کنید.

نکته: برای ثبت بعد z با مقدار عددی 0، نیاز به تایپ عدد صفر نیست و سیستم در صورت فقدان بعد سوم همچون بالا مقدار عددی z را به صورت خودکار 0 در نظر می گیرد.


تشریح روش چهارم (روش کلیک ـ درج مختصات دکارتی)

گام1- فرمان line را انتخاب کنید.

گام2- با تایپ عبارت "


تشریح روش پنجم (روش کلیک ـ درج مختصات قطبی)

گام1- فرمان line را انتخاب کنید.

دستورات محیطی و ابزارهای نمایشی اتوکد
list

این دستور اطلاعات کاملی از موضوع انتخاب شده به شما می‏دهد.

مثلن اگر یک خط را انتخاب کنید محل مختصات این خط ، طول خط ، لایه‏ای که خط در آن قرار دارد و ... را به شما می‏دهد.



طریقه فعال نمودن:

نوشتن Li در خط فرمان

انتخاب این دستور از منوی آبشاری Tools ، زیر گروه inquiry



بعد از فعال شدن این دستور باید مراحل زیر را انجام دهید:

Select objects: موضوع را انتخاب کنید.

بعد از انتخاب موضوع کلید اینتر را بزنید. صفحه‏ای که ظاهر می‏شود همان خط فرمان است که اطلاعاتی در مورد موضوع انتخاب شده به شما می‏دهد.



Viewres

در بعضی نقشه‏ها می‏بینیم که یک کمان یا دایره به صورت شکسته شکسته نشان داده می‏شود. برای برطرف شدن این مسئله از این دستور استفاده می‏کنیم.



طریقه فعال نمودن:

نوشتن Viewres در خط فرمان



بعد از فعال شدن این دستور باید مراحل زیر را انجام دهید:

Do you want fast zooms? [Yes/No] <Y>: آیا شما می‏خواهید بزرگ‏نمایی شما سریع باشد.

با انتخاب Yes به قسمت بعدی می‏رویم.

Enter circle zoom percent (1-20000) <1000>: درصد بزرگ‏نمایی دایره را انتخاب کنید.

در اینجا بهتر است عدد 20000 را انتخاب کنید.

Area

برای به دست آوردن مساحت و محیط یک شکل یا یک محدوده از این دستور استفاده می‏کنیم.



طریقه فعال نمودن:

نوشتن Area در خط فرمان

انتخاب این دستور از منوی آبشاری Tools ، زیر گروه inquiry



بعد از فعال شدن این دستور باید مراحل زیر را انجام دهید:

Specify first corner point or [Object/Add/Subtract]: اولین گوشه مورد نظر را انتخاب کنید.



Object

اگر فقط یک موضوع داشته باشیم با انتخاب این گزینه می‏توانیم آن موضوع را انتخاب کنیم.

نکته: برای انتخاب موضوع مورد نظر ، موضوع حتمن باید به صورت یک‏پارچه باشد.





Add

اگر موضوع‏های مختلفی برای انتخاب داشته باشیم و بخواهیم مساحت تمام آن موضوع‏ها را به صورت یک واحد به ما بدهد ، از این گزینه استفاده می‏کنیم.

بعد از انتخاب این گزینه ، گزینه Object را انتخاب می‏کنیم و بعد تمام موضوع‏هایی که در نظر داریم را انتخاب می‏کنیم.



Subtract

اگر بخواهیم مساحت یک شکل را از یک شکل دیگر کم کنیم از این گزینه استفاده می‏کنیم.

بعد از انتخاب این گزینه ، گزینه Object را انتخاب می‏کنیم و بعد تمام موضوع‏هایی که در نظر داریم را انتخاب می‏کنیم.



Drawing Limits

برای تعیین کردن محدوده ترسیم از این دستور استفاده می‏شود.



طریقه فعال نمودن:

نوشتن Limits در خط فرمان

انتخاب این دستور از منوی آبشاری Format



بعد از فعال شدن این دستور باید مراحل زیر را انجام دهید:

Specify lower left corner or [ON/OFF] <0.0000,0.0000>:

گوشه پایین سمت چپ را مشخص کنید. در اینجا می‏توانید با انتخاب گزینه ON و OFF این دستور را به صورت روشن یا خاموش درآوریم.

Specify upper right corner <401.2405,283.3969>:

گوشه بالا سمت راست را مشخص کنید.



Units

برای تغییر واحد ترسیم و تعیین تعداد اعشار اعدادی که در خط فرمان وارد می‏کنیم از این دستور استفاده می‏کنیم.



طریقه فعال نمودن:

نوشتن Ddunits در خط فرمان

انتخاب این دستور از منوی آبشاری Format



بعد از فعال شدن این دستور پنجره Drawing Units باز می‏شود که به توضیح آن می‏پردازم.



قسمت Length

در این قسمت می‏توانیم نوع اندازه خطوط و تعداد اعشار را تعیین کنیم. مثلن با انتخاب گزینه Engineering تمام نوشته‏های ما به صورت نوشته‏های فنی و مهندسی تغییر می‏کند.



قسمت Angle

در این قسمت می‏توانیم نوع درجه بندی و همچنین تعداد اعشار را تعیین کنیم.



قسمت Insertion scale

در این قسمت می‏توانیم نوع واحد را انتخاب کنیم.

Purge (خانه تکانی فایل)

در بعضی مواقع حجم فایل ترسیمی ما زیاد می‏شود و باعث کند شدن ترسیم می‏شود. علت این مسئله وجود لایه‏ها و موارد مختلف اضافی است که استفاده نمی‏شوند ولی در آن فایل وجود دارند. برای از بین بردن این موارد اضافی از این دستور استفاده می‏کنیم.



نحوه فعال نمودن:

نوشتن Pu در خط فرمان

انتخاب این دستور از منوی آبشاری File و زیر گروه Drawing Utilities



بعد از فعال شدن این دستور پنجره‏ Purge باز می‏شود که با زدن دکمه Purge All تمام موارد اضافی را پاک می‏کند.



دستورات نمایشی





دستوراتی هستند که برای نمایش هر چه بهتر یک شکل ترسیمی به کار می‏بریم.



Zoom



برای زوم در یک صفحه ترسیمی به کار می‏رود.



طریقه فعال نمودن:

1- نوشتن Z در خط فرمان

2- فعال کردن این دستور از منوی آبشاری View



بعد از فعال شدن باید کارهای زیر را انجام دهیم:

Specify corner of window, enter a scale factor (nX or nXP), or

[All/Center/Dynamic/Extents/Previous/Scale/Window/Object] <real time>:

گوشه پنجره زوم را تعیین کنید ، یک مقیاس وارد کنید



All

محدوده‏ای (Limits) را که تعریف کرده‏اید و هم‏چنین تمام چیزهایی را که ترسیم کرده‏اید را نمایش می‏دهد.



Center

با انتخاب یک نقطه به عنوان مرکز و وارد کردن یک عدد به عنوان مقیاس زوم و یا انتخاب یک نقطه به عنوان مرکز و انتخاب دو نقطه محدوده زوم را مشخص می‏کنیم.



Extents

تمام چیزهایی را که در آن صفحه ترسیم کرده‏اید را نمایش می‏دهد.



Previous

با انتخاب این گزینه ، به آخرین محدوده زوم که انجام داده‏ایم برمی‏گردیم.



Scale

با وارد کردن یک عدد صفحه ترسیمی به همان مقیاس بزرگ یا کوچک می‏شود. دقت داشته باشید که با وارد کردن اعداد کمتر از یک وسعت صفحه ترسیمی بزرگتر و شکل ترسیمی کوچک‏تر می‏شود.



Window

با انتخاب این گزینه دو گوشه از یک پنجره فرضی را انتخاب می‏کنیم و هر چیزی که در داخل این پنجره باشد نزدیک می‏شود.



Object

با انتخاب یک موضوع ، زوم نسبت به آن موضوع انجام می‏شود.



نکته: با عقب و جلو کردن کلید وسط موس (Scroll) نیز می‏توانیم عمل زوم را انجام دهیم.



Pan



برای جابه‏جا کردن صفحه از این دستور استفاده می‏کنیم.



طریقه فعال نمودن:

1- نوشتن P در خط فرمان

2- فعال کردن این دستور از منوی آبشاری View



بعد از فعال نمودن ، کرسر به شکل یک دست در می‏آید. با نگه‏داشتن کلید چپ موس و تکان دادن آن به اطراف صفحه حرکت کرده و به نقطه‏ای که می‏خواهیم می‏رود.



نکته:با نگه داشتن کلید وسط موس (Scroll) و تکان دادن آن به اطراف صفحه حرکت کرده و به نقطه‏ای که می‏خواهیم می‏رود.

پنجره تغییرات (Properties)

در این پنجره می‏توانیم مشخصات کاملی از موضوع انتخاب شده را مشاهده کنیم.

در این پنجره بعضی از گزینه‏ها قابل تغییر و بعضی دیگر ثابت هستند.



طریقه فعال نمودن:

نوشتن Pr در خط فرمان

انتخاب این دستور از منوی آبشاری Modify



گزینه‏های این پنجره طبق موضوع انتخاب شده تغییر می‏کند.

پرینت گرفتن از نقشه

برای چاپ نقشه بر روی کاغذ در اندازه‏های مختلف از این دستور استفاده می‏شود.



طریقه فعال نمودن:

نوشتن Print در خط فرمان

استفاده از کلید ترکیبی Ctrl+P

انتخاب گزینه Plot از منوی آبشاری File



بعد از وارد کردن دستور پنجره Plot-Model باز می‏شود ، که به توضیح این پنجره می‏پردازم:



قسمت plot style table (pen assignments)

برای تعیین نوع قلم برای چاپ کردن روی کاغذ می‏توانیم گزینه‏ مورد نظر را برای تعیین نوع قلم به کار ببریم.

چند نوع قلم برای انتخاب به صورت پیش فرض در منوی آبشاری این قسمت وجود دارد که هر کدام تعاریف مختلفی از نوع قلم دارند که می‏توانیم یکی از آنها را انتخاب کنیم و خودمان به تعریف نوع قلم بپردازیم.

مثلن گزینه acad.ctb را انتخاب کنید. حال بر روی دکمه‏ای که عکس یک مداد روی آن است کلیک کنید.

در این قسمت می‏توانیم به تعریف نوع خط ، اندازه خط ، رنگ خط و ... از طریق رنگ‏ها بپردازیم.



قسمت Shaded viewport option

منوی آبشاری Shade plot بیشتر برای چاپ کردن نقشه‏های سه بعدی کاربرد دارد. پیشنهاد می کنم گزینه این قسمت برای نقشه‏های دو بعدی ، As displayed باشد.

منوی آبشاری Quality برای تغییر در کیفیت چاپ استفاده می‏شود. پیشنهاد می‏کنم برای نقشه‏های معمولی گزینه Normal را انتخاب کنید.



قسمت Plot option

در این قسمت با انتخاب گزینه‏های موجود می‏توانیم تغییراتی در نوع پرینت گرفتن ایجاد کنیم.

مثلن با انتخاب گزینه Plot with plot style این اجازه را به پرینت می‏هیم که نوع خطوط را با توجه به تنظیمات قسمت plot style table چاپ کند.



قسمت Drawing orientation

در این قسمت انتخاب می‏کنیم که نقشه ما به صورت عمودی یا افقی چاپ شود.



قسمت Printer/plotter

در این قسمت چاپگر مورد نظر را برای چاپ کردن انتخاب می‏کنیم.



قسمت Paper size

در این قسمت اندازه کاغذ مورد نظر را برای چاپ انتخاب می‏کنیم.



قسمت plot area

در این قسمت می‏توانیم محدوده چاپ نقشه را بر روی صفحه انتخاب کنیم.

این قسمت دارای 4 گزینه می‏باشد.

1- Display: هر چیزی را که در صفحه اتوکد باشد ، چاپ می‏کند.

2- Extents: تمام چیزهایی را که ترسیم شده چاپ می‏کند.

3- Limits: محدوده‏ای که قبلن برای نقشه تعریف شده را به عنوان محدوده چاپ در نظر می‏گیرد.

4- Window: با انتخاب این گزینه یک دکمه به همین نام در کنار منو ظاهر می‏شود که با انتخاب آن می‏توانیم محدوده چاپ نقشه را تعیین کنیم.



قسمت Number of copies

تعداد دفعات چاپ یک نقشه را تعیین می‏کند.



قسمت Plot scale

در این قسمت مقیاس چاپ نقشه را تعیین می‏کنیم.

با انتخاب Fit to paper نقشه ترسیمی به هر اندازه‏ای که باشد در کاغذ انتخاب شده قرار می‏گیرد.

اگر این گزینه را انتخاب نکنید ، گزینه‏های پایین آن فعال می‏شوند که در منوی آبشاری Scale ، بر اساس نقشه ترسیمی یک مقیاس را می‏توانیم انتخاب نماییم یا با انتخاب Custom یک مقیاس به دلخواه خودمان وارد کنیم.



قسمت plot offset (origin set to printable area)

در این قسمت می‏توانیم مقدار کناره‏های خالی کاغذ را که در طرفین وجود دارد ، تنظیم کنیم و یا با انتخاب گزینه Center the plot نقشه را در مرکز کاغذ قرار دهیم.

ستوراتی را که بیشترین استفاده را در ترسیم دارند

Endpoint

انتهای یک پاره خط را انتخاب می‏کند.



Midpoint

وسط یک پاره خط را انتخاب می‏کند.



Intersection

نقطه تقاطع دو خط را انتخاب می‏کند.

گاهی اوقات قصد داریم تقاطع دو خط را انتخاب کنیم ولی این دو خط به هم نرسیده‏اند. برای انتخاب تقاطع خطوطی که به همدیگر نرسیده‏اند از این دستور استفاده می‏کنیم. دقت کنید که دو خطی که انتخاب می‏کنید باید همدیگر را قطع کنند.



Extension

در بعضی مواقع قصد داریم یک شکل را در راستای یک شکل دیگر قرار دهیم. برای این‏کار از این دستور استفاده می‏کنیم.

حروف مخفف برای انتخاب این دستور EXT است.



Center

مرکز یک دایره را انتخاب می‏کند.

حروف مخفف برای انتخاب این دستور CEN است.



Quadrant

محل‏های صفر درجه ، 90 درجه ، 180 درجه ، 270 درجه را در یک دایره انتخاب می‏کند.

حروف مخفف برای انتخاب این دستور QUA است.



Tangent

مماس‏ترین قسمت دایره نسبت به محل مورد نظر را انتخاب می‏کند.

حروف مخفف برای انتخاب این دستور TAN است.



Perpendicular

گاهی اوقات لازم داریم که یک خط عمود نسبت به یک خط رسم کنیم. به همین منظور از این دستور استفاده می‏کنیم.

حروف مخفف برای انتخاب این دستور PER است.



Node

برای انتخاب یک نقطه (point) می‏باشد.

حروف مخفف برای انتخاب این دستور NOD است.



دستورات بالا برای انتخاب یک به یک این دستورات می‏باشد. ولی برای اینکه سرعت در ترسیم بیشتر شود ، احتیاج داریم که یک گروه از این دستورات را انتخاب کنیم. به همین منظور حروف OS یا Osnap را در خط فرمان می‏نویسیم.

پنجره Drafting Setting ظاهر می‏شود. این پنجره دارای چند نوار ابزار می‏باشد که یکی از آنها نوار ابزار Object Snap است.

در این نوار ابزار تمام دستورات کمکی وجود دارد که با گزینه‏دار کردن هر کدام از آنها می توانیم بر روی صفحه ترسیم ، بدون انتخاب دستور از آن استفاده کنیم.



نکته: فقط دستوراتی را که بیشترین کاربرد را برایتان دارند ، گزینه‏دار کنید.


بعد از گزینه‏دار کردن دستورات مورد نیاز ، دکمه OK را بزنید و از پنجره خارج شوید. حال اگر کلید F3 را بزنید ، در خط فرمان Osnap on ظاهر می‏شود که به معنی این‏است که دستورات انتخاب شده فعال می‏باشند.



اگر کلید F7 را بزنیم صفحه ترسیم نقطه‏گذاری می‏شود. اگر به پنجره Drafting Setting و نوار ابزار Snap and Grid بروید ، در قسمت Grid spacing می‏توانید مقدار X و Y این نقطه‏ها را تعیین کنید.



اگر کلید F9 را بزنیم کرسر به صورت نقطه‏ای در صفحه حرکت خواهد کرد. اگر به پنجره Drafting Setting و نوار ابزار Snap and Grid بروید ، در قسمت Snap On می‏توانید مقدار حرکت نقطه‏ای در محورهای X و Y را تعیین کنید.