معماری پست مدرن قسمت اول

از دهه شصت میلادی موضوع پست مدرن در معماری به صورت یک سبک مهم مطرح شد و انتقادات زیربنایی به اندیشه مطلق گرا و تکنو مدار معماری مدرن وارد گردید.

رابرت ونچوری 

وی در سال 1966 کتابی به نام پیچیدگی و تضاد در معماری به رشته تحریر در آورد. 

در این کتاب ونچوری اصول فلسفی و جهان بینی مدرن را زیر سوال برد.وی بینش تکنو مدار را رد کرد و به جای آن خواهان توجه به خصوصیات انسانی و یک معماری انسان مدار گردید. 

در جواب شعار میس ونده رو که کمتر بیشتر است ونچوری در کتاب خود بیان میکند که کمتر کسل کننده است.(lessis a bore ) از نظر ونچوری معماری تنها تکنیک و تکنولو ژی نیست. بلکه مسائل بسیار پیچیده و متضاد در ساختان وجود دارد که نمیتوان آنها را نادیده گرفت. 

چالز مور، دیگر معمار پست مدرن ، در جواب شعار میس میگوید: بیشتر بیشتر است(More is more).به جای کسر گرایی و حذف صورت مسئله،باید جمع گرایی را مورد توجه قرار داد وراه حل مناسب برای مجموعه ای از مسائل یافت. 

از نظر ونچوری ساختمانها نمیتوانند همه دارای یک فلسفه با شند، ساختمان مانند یک ماشین نیست که تنها شامل مجموعه ای از مسائل تکنولوژی و مکانیکی باشد. اگر برای لوکوربوزیه ، معبد پارتنان با مجموعه ای از اجحام و سطوح از پیش طراحی شده و قواعد و تناسبات ریاضی نماد بوده است،برای رابرت ونچوری، نه فرمولهای از قبل تعیین شده بلکه شهرکهای دامنه کوهپایه های ایتالیا، که بر اساس نیازهای مردم و شرایط اقلیمی بنا شده، ملاک است. 

ونچوری سبک بین الملل را کاملا مردود می داند و به جای آن معتقد به زمینه گرایی است. مدرنیستها معماری رایک مسئله تکنولوژیک میدانستند.ولی پست مدرنیستها به معماری یک نگرش فرهنگی دارند و فرهنگ در هر منطقه ای متفاوت با سایر مناطق است. 

اکنون این سوال مطرح میشود که چه مسائلی باید فرم ساختمان را مشخص کند واین فرم باید پاسخگوی چه مسائلی باشد؟ 

از نظر معماری پست مدرن این مسائل را میتوان در موارد زیر خلاصه کرد: 

1-خصوصیات فرهنگی، اجتماعی، تاریخی و اقتصادی افرادی که از آن ساختمان استفاده میکنند. 

2-خصوصیات شهری، خیابان، میدان، کوچه، مغازه 

3-شرایط اقلیمی، رطوبت، سرما، گرما، جنگل، صحرا 

4-نحوه زندگی روزمره اهالی ساختمان، نیازهای آنها، عادات آنها 

پایان قسمت اول